prolog.

Doncaster - małe, przytulne miasteczko. Mieszkam tu od dziecka.. Um, mieszkałam. Teraz pora przeprowadzić się do Londynu, do Louisa. Nienawidzę go. Mój brat był strasznie samolubny. Zostawił wszystko na głowie mamy po tym, jak ojciec znalazł inną. Ona nie wytrzymała tego, zaczęła pić.. I tak skończyła, zapiła się na śmierć. To była wspaniała kobieta. Pogrzeb był skromny, mało osób na nim było, głównie rodzina i kilku znajomych. Louis też się pojawił. Podszedł do mnie i powiedział szorstkim tonem bez emocji, że mam się pakować. Za tydzień przyjedzie po mnie jego kumpel - Niall i razem z nim mam przyjechać do Londynu. Zapytałam go czemu sam po mnie nie przyjedzie, powiedział, że wtedy nie będzie go w Londynie bo ma coś do załatwienia. To po kiego zabiera mnie ze sobą do tej pieprzonej stolicy UK ?Miałam dość, ale musiałam jechać. Dom za tydzień, będzie już sprzedany a ja będę w ramionach "najukochańszego" braciszka. Czy tego chciałam? Oczywiście, że nie. Chciałam normalnego życia, szczęśliwego. Razem z mamą, tatą i Louisem. A teraz? Nawet brat jest mi obcy, więc zostałam sama. Ale muszę spróbować żyć dobrze z Lou, bo przecież.. Jeśli nie spróbujesz to nigdy się nie dowiesz, prawda?